Uzun bir vadide duruşu başka
Aklımdan çıkmıyor Gödet Köyü
Bağladı beni de kendine aşkla
Aklımdan çıkmıyor Gödet Köyü
Ernekteki kalesi tarihtir duyun
Ekmeği tandırdan yedikce doyun
Dağlarında güttükce keçi koyun
Aklımdan çıkmıyor Gödet Köyü
Akıyor deresi baraja doğru
Büklüm büklüm yolu yeşillik bağrı
Köyüme gidelim herkeze çağrı
Aklımdan çıkmıyor Gödet Köyü
Taşlardan örülü havlu duvarı
Topraktan evleri taştan yapısı
Sevgiyle yoğrulu sağlam çatısı
Aklımdan çıkmıyor Gödet Köyü
Anaların al al olmuş yüzleri
Babaların öğüt dolu sözleri
Küçük çocukların deniz gözleri
Aklımdan çıkmıyor Gödet Köyü
İstanbul’dan çıkan yollar uzanır
Gönül her pınardan suyunu alır
İnsan ah ederse Gödet e varır
Aklımdan çıkmıyor Gödet Köyü
Ben gurbette gönlüm yaralı
Kavak ağaçların tek tek sıralı
Çok özledim ceviz altındaki laklakı
Aklımdan çıkmıyor Gödet Köyü..